sweetnefertari

we're gonna wish upon a star... we never wished upon before

Thursday, August 18, 2005

ไปเสม็ดเสร็จทุกราย II

ไปเสม็ดเสร็จทุกราย II
หลายท่านคงอาจจะเคยไปเกาะเสม็ดกันมาแล้ว แต่จะมีซักกี่คน ที่เคยไปตอนพายุเข้า พวกเราไม่คิดใส่ใจต่อลมฝน ที่พัดกระหน่ำ และน้ำที่ขึ้นสูง

ก็แล้วไง…อุตส่าห์ไปเที่ยวทั้งที จะให้อะไรมาขัดความสุขของพวกเราได้ไง จริงมะ…

การไปเสม็ดครั้งที่ 2 ของอีชั้น คราวนี้ไปกัน 8 คน พวกเราเข้าพักบังกะโลที่หาดทรายแก้ว หลังที่จากเหน็ดเหนื่อยกายจากการตะลอนหาที่พัก และเหนื่อยใจน้องหมาตัวใหญ่ฉี่ใส่กระเป๋า เดินข้ามกันเป็นหาดๆกว่าจะได้ ฮ้า….คิดว่าจะต้องนอนหาดอีกแล้วซี

วันนี้ฟ้ายังฟ้าอยู่ ไม่มีทีท่าของพายุแต่อย่างใด เราทำกิจกรรมกันตามปรกติ

สายวันต่อมา วันนี้ไม่เหมือนเมื่อวาน ฝนตั้งเค้ามาแต่ไกล แต่นักท่องเที่ยวก็ไม่ลดละ ยังคงเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน ดีจัง…แดดไม่แรง ที่แปลกคือ คลื่นมันซัดเราแรงมาก ทั้งที่น้ำแค่แข้งแต่คลื่นซัดถึงเอว!? แต่ตอนนั้นเรายังขำกันว่า เอ…เริ่มเล่นจากตรงนี้ โอ้โห…น้ำพัดเอียงไปตั้งไกล ไกลจากหน้าบังกะโลของเรามากเกือบถึงโขดหินนางเงือกน้อย ที่ห่างออกไปหลาย 10 เมตรแน่ะ

เพื่อนเราคนหนึ่งเริ่มรู้สึกถึงความไม่ปรกติ แต่เกือบสาย ยิ่งว่ายยิ่งออกทะเล คุณเคยเห็นคนว่ายน้ำถอยหลังมั๊ย น่านแหละ ไอ้เก่ง…อดีตนักว่ายน้ำโรงเรียน หูตาเหลือก จ้ำเอา จ้ำเอา ปากก็ร้องพลาง “ช่วยกูด้วย…ยย” คุณพระช่วย…ไอ้เก่งไม่เป็นอะไร ตกใจนิดหน่อย (แหม่…น่าเสียดาย) แต่เราก็ยังมึนไม่สนใจคำเตือนของธรรมชาติ คงเล่นน้ำกันต่อไป

สนุกกันพอแล้ว กลับที่พักอาบน้ำอาบท่า ออกไปหาอะไรอร่อยๆกินกันดีกว่า เมื่อพร้อม พวกเราก็เดินเลาะชายหาด ไปหาร้านอาหารที่คิดว่าน่าจะอร่อย และที่สำคัญราคาถูก เดินไปขำไปอย่างคนไม่รู้ชะตา โอ้โห…เป็นไงล่ะอยากกินข้าวริมหาดนัก ได้กินในน้ำเลย ก็คลื่นน่ะมันซัดถึงในร้านเลย ฝรั่งยกโต๊ะหนีน้ำกันใหญ่ ฮาๆ ขำๆ ชิวๆ

คืนนั้น เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มของพวกเรา เกิดอาการงอนแฟน เดินออกไปคนเดียวมืดๆ ซักพักแฟนมันมาร้องเรียก “เจ๊…(สรรพนามที่รุ่นน้องให้เรียกแทนตัวอีชั้นเอง) น็อต โดนฝรั่ง 3 คน รุมกระทืบ อยู่หน้าเซเว่น” เท่านั้นเอง ทุกคนรีบวิ่งออกไปตามหามัน แต่ไอ้เซเว่นนี่มันอยู่ตรงไหนว่ะ!! กว่าจะเจอน็อต ก็ต้องวิ่งไปสุดหาด หมาวิ่งไล่กัดอีกต่างหาก เพราะไอ้คนนำทางพาหลง!!! เหนื่อยชะมัด ในใจก็จินตนาการไปว่า “ไอ้น็อตตายแน่” และ “ ไอ้น็อตตายแน่”

หลังจากที่วิ่งอ้อมกันมาร่วม 2 กิโล จนปวดตับ ในที่สุด เราก็เจอไอ้น็อตเดินกุมปากที่แตก แต่โชคยังดี มันไม่เป็นอะไรไปมากกว่านั้น ต้องขอบคุณพนักงานร้านเซเว่น และร้านอินเตอร์เนทมา ณ ที่นี้ ที่ช่วย แถมให้ตังค์ไอ้น็อตโทรหาพวกเราอีก คนไทยมีน้ำใจอยู่แล้น… ส่วนฝรั่งขี้เมา หลังจากที่มันกระทืบสมใจแล้วมันก็ไป หาตัวไม่เจอ

ตกดึก ฝนตกตลอด จนเช้า จนสาย จนบ่าย ก็ไม่หยุด แน่แล้วพายุมา ข่าวก็ออก ให้งดเดินเรือ แต่เพื่อนเราคนหนึ่ง ดั๊น…โกหกแม่ว่า ไปแค่ประจวบฯ ไม่ได้ไปเสม็ด ไอ้ครั้นจะสารภาพว่าติดเกาะก็ไม่กล้า ขนาดให้มันเลือกว่า “แม่ด่า กะตาย แกจะเลือกอะไร” ทายซิว่ามันเลือกอะไร มันยอมตาย ดีกว่าโดนแม่ด่า เอากะมันสิเอ้า!!!!

น่าเสียดาย ก็คุณแม่ของอีชั้นนะ อุตส่าห์จะเป็นเจ้าภาพให้พวกเราอยู่ที่เสม็ดกันต่อ และให้ย้ายไปพักที่รีสอร์ทชั้นดีของเพื่อนคุณน้า จนกว่าพายุจะสงบ บางคนก็ดีใจ มาเที่ยวทั้งทีได้อยู่หลายวัน บางคนก็อยากลับ บางคนเอาไงก็ได้ ตัดสินใจกันอยู่นาน แต่เพราะไม่สามารถทิ้งเพื่อนบางคนให้เดินทางกลับเองได้ จึงต้องยอมจำใจ กล้าๆกลัวๆกลับพร้อมกันทุกคน

ลงเรือแล้ว ฝนก็ยังพรำๆไม่หยุด ฟ้ามืดตึ๊ดตื๋อ คลื่นสูงเท่ากราบเรือ ขึ้นๆลงๆเหมือนเล่นไวกิ้งค์ นั่งกอดชูชีพ พะอืดพะอม ดมยาดมตลอดทาง ในใจก็คิดว่า “จะตายมั๊ยตู”

ด้วยความเห็นห่วง คุณแม่ของอีชั้น จึงไปรับถึงบ้านเพด้วยตัวเอง ดีใจจัง ได้กลับมาเจอหน้าแม่ น่าแปลก แม่ไม่ดุซักคำ แถมฉันพาเที่ยวระยองต่ออีกวัน ก็คนเป็นแม่นี่นะ ขอแค่ลูกกลับมาอย่างปลอดภัย แม่ก็ไม่ขออะไรไปมากกว่านี้แล้ว จริงมั๊ย

ตอนสายไปเดินเล่นตลาดกับแม่ ซื้อกุ้ง กุ้งส๊ดสด แม่เลยถามเล่นๆคุณป้าแม่ค้าไปว่า “สดจัง…แช่ฟอร์มาลีนมารึป่าว?” คุณป้าแม่ค้าแสนซื่อตอบกลับมาให้ใจชื้นว่า “ไม่ใช้หร้อก… ตำรวจจับ” อ๊า..ดีจัง “ เดี๋ยวนี้เค้าใช้น้ำประสานทองก๊าน….” โอ้ว…!!!???

เอ…วันนี้ของทะเลราคาแพง แถมปลาหมึกสดของโปรดก็มีน้อย เลยถามแม่ค้าไปว่า “วันนี้ไม่มีปลาหมึกหรอค่ะ” แม่ค้าตอบว่า
“ไม่มีหร๊อก…เมื่อคืนเรือตกหมึกล่มจ้ะ”

อึ๋ย…รอดมาได้ไงว่ะตู!!!

2 Comments:

At Thursday, August 18, 2005 10:18:00 PM , Anonymous Anonymous said...

เมื่อวันที่ไปคลื่นก็อย่างนั้นเลยค่ะ ... เป็นวันที่เล่นน้ำทะเลแล้วเหนื่อยชะมัดเลยค่ะ

ก็คลื่นไม่ลากลงๆตลอดเลย - -'

อิอิ คาดว่าอีกไม่นานนี้จะไปอีก เอิ้กๆ

 
At Saturday, August 20, 2005 1:50:00 AM , Blogger sweetnefertari said...

คราวต่อไปเห็นทีต้องดูฟ้าดูฝนก่อน - -"

ไม่เอาแล้วแบบนี้

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home