น้ำหวาน
คนกับหมา เป็นของคู่กันมาช้านาน สังเกตได้จากภาพเขียนสีตามผนังถ้ำหลายต่อหลายภาพ ระบุว่า เราใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันกับหมา มาตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์
หลายคนมีหมาในอุดมคติ และใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นเจ้าของ แต่ไม่มีโอกาส
ขณะที่บางคนก็สามารถเป็นเจ้าของพวกมันเหล่านั้นได้
และก็มีอีกบ้างบางคน ที่เมื่อได้มันมาแล้ว กลับไม่ใส่ใจดูแล ทิ้งขว้าง เพียงเพราะมันไม่ได้ดั่งใจหวัง
ทั้งที่ หมามันก็มีลักษณะนิสัยลักษณะเฉพาะตามสายพันธุ์ เพียงแต่ผู้ต้องการจะเลี้ยงต้องศึกษานิสัยให้ดีเสียก่อนว่า เป็นที่ถูกใจกับเราหรือไม่ เข้ากับเราหรือไม่ ก็จะลดปัญหาลงไปได้มาก
บางตัวกินยาก บางตัวก็ดุเกินไปควบคุมไม่ไหว บางตัวอยากให้ดุ มันก็ดันไม่ดุ บางตัวหูเหม็น บางตัวขนยาว ต้องอาบน้ำบ่อย ต้องสางขนบ่อย เบื่อไม่ว่าง ไม่มีเวลา สารพัดเหตุผลมาอ้าง เพื่อละทิ้งพวกมัน
...
“น้ำหวาน” หมาน้อยเพศเมียพันธุ์ไซบีเรียน ฮัสกี หลายคนชื่นชอบสุนัขพันธุ์นี้
แต่น่าสงสารเจ้าหมาน้อย ที่ต้องมาอยู่กับคนใจหมา
เมื่ออยากได้ก็เอามันมา เมื่อเบื่อก็ทิ้งขว้างมันไป ไม่ใส่ใจดูแล
อาหารเทกองวางไว้ คราวละมากๆ สำหรับหลายวัน ไม่สนใจว่าราจะขึ้นหรือไม่ ไม่เคยล้างถาด อยากกินก็กิน ไม่กินก็เรื่องของเอ็ง
ไม่อาบน้ำ ไม่สางขน ปล่อยไว้จนเป็น “ขี้เรื้อนเปียก” เกาจนทั้งตัวมีแต่เลือด หน้าเหวอะเป็นแผลลึก
ไม่กำจัดเห็บหมัด พาหะของโรคร้ายหลายชนิด
...
เมื่อเจ้าของไม่รักมันเช่นนี้แล้ว การยกให้คนอื่นจึงไม่ใช่เรื่องยาก
ที่สุด “บอย” เพื่อนของฉัน ก็ได้เจ้าน้ำหวานมาดูแล
เราช่วยกันรักษาจนขี้เรื้อนหายเกือบสนิท
บอยรักน้ำหวาน น้ำหวานก็รักบอยเช่นกัน
ทุกอย่างกำลังไปได้สวย
แต่วันหนึ่งพบว่า เจ้าน้ำหวานมีอาการสั่งน้ำมูกเลือดออกมา
เมื่อพาไปหาหมอ จึงพบว่า มันเป็น “โรคพยาธิในเลือด”
มันเลือดน้อย มันอ่อนเพลีย และมันกำลังจะตาย
...
ทางเดียวที่จะรักษามันได้ คือ ฆ่าพยาธิ และการหาเลือดมาเติมให้มัน และจำกัดว่า ต้องเป็นเลือดสด เพิ่งถ่ายมาใหม่ๆ
เราเตรียมหมา 2 ตัว แต่ใช้ไม่ได้ ตัวหนึ่งอ้วนไป เกร็ดเลือดต่ำ อีกตัวหนึ่งก็แก่ไป
เราเฝ้าขอหมาจากคนที่เรารู้จักอีกหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยากเย็น
เราจึงได้แต่ “รอ” ว่าเมื่อไรหนอ จะได้รับเลือดจากผู้ใจบุญ ที่นำหมาของเขามาบริจาค
หลายวันผ่านไป เราก็นำหมาขอเรามารออีกตามเคย
แต่ไม่เหมือนเคย เพราะวันนี้เราได้ข่าวดี
ทางโรงพยาบาล ได้รับเลือดบริจาคแล้ว
เรารออีกครั้ง เพื่อดูผลตรวจว่าเลือดของหมา 2 ตัว จะเข้ากันได้หรือไม่
หนึ่งชั่วโมงผ่านไปเราได้รับข่าวดีอีกครั้ง
เลือดเข้ากันได้
...
4 ชั่วโมงจากนี้ไป คือ การถ่ายเลือด
เราต้องลุ้นอีกเช่นกันว่า จะมีอาการแพ้หรือไม่ ถ้าแพ้ เจ้าน้ำหวานจะหอบจัด จนถึงชัก
โชคดีอีกครั้ง น้ำหวานไม่แพ้
เราดูชื่อที่ถุงเลือด ว่าเลือดนี้ได้มาจากใคร
เราซาบซึ้งดีใจ
ขอบคุณมาก “เจ้าทาซาน” (และเจ้าของ)
...
รุ่งขึ้นเรานำน้ำหวานมาเช็คอีกครั้งตามหมานัด
เราพบว่า ยังมีสุนัขอีกมากมายที่ไม่โชคดีเหมือนเจ้า “น้ำหวาน”
ยังมีอีกหลายชีวิต ที่ยังรอคอย “เลือด”
ที่นั่งใกล้กับเรา ตัวหนึ่งโดนรถชน ตาฉีก ปอดฉีก หัวใจกลับข้างมาอยู่อีกฝาก
อีกตัวหนึ่งเป็นโลหิตจาง อาการน่าเป็นห่วง
และคาดว่าที่โรงพยาบาล ยังมีอีกหลายชีวิตที่กำลังรอคอยเช่นกัน เพียงแต่เราไม่รู้ไม่เห็น
สำหรับผู้ที่เป็นเจ้าของสุนัข ที่มีอาการอย่างน้ำหวาน บางคนต้องอุ้มหมามารอเลือดอยู่หลายวัน ถ้าโชคดีก็ได้ โชคไม่ดีก็อุ้มกลับ พรุ่งนี้มาค่อยใหม่ อยู่อย่างนี้เรื่อยไป
...
ขณะนี้ ทางโรงพยาบาลสัตว์เกษตรต้องการรับบริจาคเลือดเป็นจำนวนมาก หากท่านใดมีสุนัข ที่มีอายุระหว่าง 2 – 6 ปี สุขภาพแข็งแรง น้ำหนัก 20 กิโลกรัมขึ้นไป ขอเชิญชวนให้นำสุนัขของท่าน มาช่วยกันบริจาคเลือด ยังมีชีวิตน้อยๆอีกมากมายที่รอรับน้ำใจจากท่าน
posted by sweetnefertari @ 5:17 AM
4 Comments
เมาคลีลูกหมาป่า
