sweetnefertari

we're gonna wish upon a star... we never wished upon before

Tuesday, January 17, 2006

สงสารอ็องฟ็อง

รู้สึกผิดเหลือเกินที่ดูแลอ็องฟ็องไม่ดีพอ จนทำให้เค้าไม่สบายได้ขนาดนี้ อ็องฟ็องท้องเสียหนักมาก อึเละเป็นโจ๊ก บางครั้งก็มีมูกเหม็นด้วย ไม่กินอาหารและน้ำ รวมทั้งเกลือแร่ที่ผสมน้ำไว้ให้ ผอมโซ เห็นแล้วอยากป่วยแทน

เป็นครั้งแรกที่อ็องฟ็องถึงมือหมอ

คุณหมอที่โรงพยาบาลสัตว์เกษตร บางเขน ใช้สำลีพันไม้แหย่เข้าไปในทวารหนักของอ็องฟ็อง แล้วนำเชื้อไปส่องจากกล้องที่อยู่ใกล้ๆ และอนุญาตให้เราดูด้วย หมอบอกว่า
อ็องฟ็องมีเชื้อโปรโตซัว

เชื้อโปรโตซัวมีลักษณะเป็นแท่งๆ ส่องดูแล้วมีไอ้แท่งๆนี้เต็มไปหมด ฮือ...สงสารจัง

...โปรโตซัวบ้า หญิงเนเฟอร์ฯเกลียดโปรโตซัวแล้ว...

หลังจากค้นหาข้อมูลทางอินเตอร์เนท ทำให้ได้รายละเอียดเพิ่มเติม นอกเหนือจากที่หมอบอก นั่นคือ อ็องฟ็องเป็นโรคบิด... กรี๊ด...

โรคบิด (Coccidiosis) เกิดจากเชื้อโปรโตซัวพวกไอเมอร์เรีย ได้แก่ Eimeria stiedac , E. irresdua , E. magna ฯลฯ การติดต่อจะเกิดจากโอโอซิส (Oocyst) ของเชื้อที่ปนมากับอาหารและน้ำ อาการ ถ้าเป็นน้อยจะไม่แสดงอาการ แต่ถ้าเป็นมากซึ่งมักพบในลูกกระต่าย จะทำให้น้ำหนักลด ท้องเสีย อาจถ่ายเป็นน้ำหรือมีเลือดปน และอาจทำให้ตายได้ การรักษา เลือกใช้ยาในกลุ่มซัลฟา ( Sulfa ) หรือแอมโปรเลียม ( Amprolium )

สำหรับกรณีอ็องฟ็องอาจเป็นเพราะว่าปล่อยมันวิ่งเล่นมากไปหน่อย ก็วิ่งอยู่ในบ้านนั่นแหละค่ะ ไม่ได้ไปไหนหรอก เพียงแต่บางทีมันอาจจะวิ่งไปทับอะไรมา แล้วเอามาเลียๆตามประสากระต่าย

ที่โปรดของเจ้าอ็องฟ็อง คือใต้ตู้กับข้าวในห้องครัวซะด้วย ที่น่ากลัว คือ ในห้องครัวมันมีหนู เห็นขี้หนูด้วย

ของโปรดอ็องฟ็องอีกอย่าง คือ การกินอึกินฉี่ตัวเอง จนต้องคอยระวังกันเป็นประจำ เอ...แล้วจะพาลไปชอบกินอึหนูด้วยรึป่าวนะ

ฉะนั้น อย่าหวังว่าจะได้วิ่งเล่นตามสบายได้อีกเลยเจ้าอ็องฟ็อง 555

ต่อไปนี้ มามี๊เห็นทีจะต้องเล่นบทโหดกันซะบ้าง ฮึม
...

ณ ปัจจุบัน อ็องฟ็องกินน้ำและอาหารเองบ้างได้แล้วค่ะ ก็ตั้ง 5 วันแล้วนี่นะ

หวังว่าอ็องฟ็องจะหายวันหายคืน กลับมาซุกซนเหมือนเก่า ถึงเป็นอย่างนั้น มามี๊ก็จะไม่ดุหนูเลยซักคำนะจ๊ะ เพราะมันยังดีกว่าต้องเห็นหนูนอนซึมซบกรงอยู่อย่างนี้ สงสารจริงๆ
...
...
...

ปล.
วิธีจับกระต่าย

กระต่ายเป็นสัตว์ที่ตกใจง่าย ดังนั้นการจับกระต่ายจะต้องทำด้วยความนุ่มนวลและถูกวิธีเพื่อความปลอดภัยของตัวกระต่ายและตัวผู้จับด้วย ไม่ควรจับกระต่ายโดยการหิ้วหูเพราะจะทำให้กระต่ายเจ็บปวด และอาจเป็นสาเหตุทำให้กระต่ายหูตกได้ การจับกระต่ายที่ถูกวิธีมีดังนี้

1. ลูกกระต่าย ใช้มือที่ถนัดจับหนังบริเวณสะโพกให้มั่นคง แล้วยกขึ้นตรงๆ

2. กระต่ายขนาดกลาง ใช้มือขวา ( หรือมือที่ถนัด ) จับหนังเหนือไหล่ให้มั่นคง อาจรวบหูมาด้วยก็ได้ มือซ้ายรองใต้ก้นให้ด้านหน้าของกระต่ายหันออกนอกตัวผู้จับ

3. กระต่ายใหญ่ ใช้มือขวาจับแบบวิธีที่ 2 แล้วยกอ้อมขั้นมาทางซ้ายมือใช้แขนซ้ายหนีบให้แนบชิดลำตัว โดยใช้มือซ้ายช่วยประคองก้น ให้หน้ากระต่ายหันไปทางหลังของผู้จับและขากระต่ายชี้ออกนอกตัวผู้จับ

รู้ไว้ใช่ว่าฯ เผื่อมีโอกาสจับบรรดาเจ้าเพื่อนๆของน้องอ็องฟ็องที่ไหน จะได้ไม่ทำเค้าเจ็บหรือตายนะคะ

Thursday, January 05, 2006

เพื่อนสนิท

ใครคนหนึ่ง บุกมาหาฉันในยามวิกาล
ใครคนนั้น จู่โจมแบบไม่ทันรู้ตัว
ใครคนนั้น ซุกตัวลงที่เอวฉัน
ใครคนนั้น ปลุกฉันลุกขึ้นมาจากเตียง
...
ฉันงุนงง...งัวเงีย
เค้ามาตอนไหน
เข้ามาได้อย่างไร
มันเป็นใครกันนี่
ทำไมมันถึงได้ “คัน” อย่างนี้???
...
มันคงเป็นรอยยุงกัดละซี
อ้ายยุงบ้า!! เข้ามาได้ไงเนี่ย ห้องฉันมีมุ้งลวดนะ
ช่างเถอะ...อีกไม่กี่วันหรอกน่า
เดี๋ยวมันก็หอบผ้าหอบผ่อนออกไปเองแหละ
โอ้ย...คันเอว
แกรกๆ
...
10 กว่าวันแล้ว ที่ฉันต้องทนเบื่อเหนื่อยกับอาการ “คัน”
10 กว่าวันแล้ว ที่ “มัน” ยังอยู่
...
“น้องรา”
น้องรา ผู้มาพร้อมกับความอับชื้น
น้องราน่าสงสาร

ใครๆก็รังเกียจน้องรา
แต่...
เรากิน เรานอน เราเล่น เราเที่ยวด้วยกัน
เราสุข ทุกข์ด้วยกัน
ไม่มีวันไหนเลย ที่ฉันไม่มีน้องรา
แกรกๆ
...
โอ้...รา รา รา โว่โว้ว
แกรกๆ
...
...
...
ปล.
สงสัยใช้มั๊ยว่าน้องรามาได้อย่างไร
สเตย์ค่ะ สเตย์
ไอ้ที่เราใส่กันพุงไหลนั่นแหละ
คนขายเค้าบอกว่า...
“ไม่ต้องซักบ่อย เดี๋ยวเสียทรง”
“ซักอาทิตย์ละครั้งพอ”
...
เดาต่อได้แล้วใช่มั๊ยค่ะ
ว่าน้องรามันมาได้อย่างไร
แกรกๆ